Welcome in my life,

welkom in mijn leven,

ik begin maar gelijk, mijn leven ziet er op dit moment uit als een puinhoopje:

ongeveer 2 jaar geleden heb ik mijn droom man ontmoet wat tevens ook mijn achter achter neef is, we zijn een tijdje aan het ouwehoeren geweest en wouden wel aan iets serieus beginnen ondanks dat we dan min of meer familie zijn.
maar door mijn onzekerheid begon hij te twijfelen, ik was bang, bang dat hij mij zou verlaten van wegen andere meiden die altijd om hem hangen.

ik heb zijn moeder ontmoet en hij mijn ouders het ging allemaal super goed ik was vaak bij hem thuis en hadden al plannen voor kerst en oud&nieuw , tot dat hij mijn broer ontmoeten dat liep niet zo lekker..
een week later ongeveer vertelde hij mij dat het niet ging werken en ik was er kapot van ik hoefde hem niet meer te spreken..

Naar een tijdje begon hij weer contact met me te zoeken en ging daar niet zo op in en het verwaterde uit eindelijk weer..
2 maanden geleden beseffte ik hoe erg ik hem misde en ik had hem gesmst en hij vroeg of ik de volgende dag naar hem toe kwam om te praten,
het is niet alleen bij praten gebleven we zijn met elkaar naar bed geweest het ging zo snel eigenlijk maar het voelde goed en vertrouwd, nu in de zelfde periode als de 1e 'ontmoeting' ( voor kerst en oud&nieuw ) .
we smsen elkaar regelmatig, ik ben nog regelmatig bij hem thuis, en zie hem bijna nog elke dag op school, maar op school doet hij zo anders .. zo kortaf.. of zou het komen omdat ik toch niet goed genoeg ben ? want als we met zn 2e zijn is het perfect.. hij heeft ook nog nooit tegen mij gezegd dat hij van mij houd, wel dat ik een 'lekkerding' ben en dat soort dingen maar nog nooit ik hou van je. ik twijfel of hijhet wel echt met me meent..
hij heeft me een weekendje weg beloofd met zn 2tjes en zoals vorg jaar.. dat we kerst en oud&nieuw bij elkaar zijn.

het is nu min of meer de 3e x dat ik met hem aanpap, en hij maakt me soms zo ontzettend onzeker als ik er naar vraag zegt hij hoe kan je daar nou nog over twijfelen etc, maar soms kan die ook zo bot zijn..

we hebben nog steeds niks serieus en ik geef hem de tijd tot januari om naar te denken wat hij wild .. want hij vind het toch lastig dat we ''familie'' zijn.